Ons "Innerlijk kind"
We hebben het meestal niet in de gaten, maar we leven als mens vanuit meerdere belevingswerelden. We voelen ons doorgaans “de volwassene” maar er zijn ook andere stemmen die aan bod komen. Echt volwassen zijn, altijd, in al onze lagen van Zijn is nog niet zo eenvoudig.
Andere mensen triggeren ons waardoor we ons weer klein, geraakt of gekwetst voelen. Als volwassene kunnen we in principe omgaan met kwetsbaarheid maar als we dat niet durven dan kan er meer aan de hand zijn. dan spelen imprints van ons innerlijk kind een rol.
De stem van ons innerlijk kind beïnvloedt onze denkwijzen en gedrag meer dan we ons zouden wensen. We weten vaak heel goed wat volwassen gedrag is en wat niet maar kunnen onszelf niet altijd goed zien in dit perspectief. Vanuit ons kind-zijn bekijken we de wereld op een heel andere manier.
En om het nog wat moeilijker te maken, ons innerlijk kind bestaat uit meerdere delen.
Er vormen zich in ons:
- Het authentieke kind
- Het gekwetste kind
- Ons ware Zelf ( dat gaat eigenlijk aan al onze deelpersoonlijkheden vooraf)
- Onze volwassen staat van zijn nu
- De innerlijke criticus
- De schaduw van ons gekwetste kind.
Hoe ontstaan deze delen? We zullen ze per deel bespreken.
Het authentieke kind
Dit deel in ons kunnen we beschouwen als een deel van onze ziel. Dat deel van ons, wat eigenlijk in elke situatie wist wat er eigenlijk moest plaatsvinden. Het deel in ons wat liefde is en liefde kent. Wat innerlijk weet wat onze vader en moeder het beste hadden kunnen doen in onze opvoeding waarbij we ons veilig zouden voelen en gesteund. Dit kind weet diep van binnen dat disharmonie in het gezin eigenlijk anders kan, maar kan er niets aan doen.
Het gekwetste kind
Dit deel van ons bestaat uit vele verschillende leeftijden. Eigenlijk uit alle momenten waarop we gekwetst zijn als kind en waar dit niet is gerepareerd. Het gekwetste kind zijn als het ware de sporen in ons lichaam en zenuwstelsel waar de tijd nog even stil is blijven staan. het is gestolde energie. “frozen in time”. Dit kan jij zijn als baby die niet voldoende knuffels kreeg, en jij als schoolkind alleen op het speelplein en alle mogelijke momenten die je jezelf terug kan halen waarop je niet voldoende in staat was jezelf uit een situatie te redden zonder emotionele pijn. De emotionele pijn is bij het gekwetste kind te groot om op dat moment te verwerken en zo blijft de pijn in ons sluimeren.
Ons ware Zelf
Dit is onze vrije staat van bewustzijn die vooraf gaat aan alles wat we kind delen noemen of innerlijke criticus. Het is dat deel in ons wat we ook wel “ de getuige” of waarnemer noemen. Het is ook datgene waarmee we naar onszelf kunnen kijken en op ons gedrag en onze emoties kunnen reflecteren. Je ware zelf was er al voordat je verwekt werd en is er nog steeds als je dit lichaam verlaat.
Onze volwassen staat van zijn nu
Zoals we vandaag zijn, als persoonlijkheid met alle onverwerkte sporen van emotie in ons en alle verworven inzicht tot nu toe. Alle levenservaring bij elkaar en onze best mogelijke connectie met ons ware zelf op dit moment. Met deze tools kun je steeds een stapje verder kijken naar onverwerkte ongeheelde delen in onszelf zoals het gekwetste kind.
De innerlijke criticus
De stemmen van de innerlijke criticus komen voort uit het copingmechanisme dat we in het moment dat we als kind emoties niet konden verwerken of plaatsen, in werking hebben gesteld. Het coping - of verdedigingsmechanisme, bedenkt strategieën om in een kwetsbaar moment niet te hoeven voelen.
Dit kunnen stemmen zijn als: Ach dat lukt je toch nooit! ( om faalangst bij voorbaat te vermijden) Of: Doe nou eens wat meer je best! (om ervoor te zorgen dat je niet faalt in de ogen van anderen) Of: je bent niet ok! ( dan kan een ander je niet meer afkeuren want dat heb je zelf dan al gedaan).
Zo zijn er nog heel veel meer innerlijke criticus stemmen te bedenken. Ze houden ons , in onze volwassen staat, af van voelen en ervaren uit bescherming. Die bescherming is echter voortgekomen uit ervaringen uit onze kindertijd en is nu in feite niet meer nodig.
De schaduw van ons gekwetste kind.
Als het verdedigingssysteem actief blijft in ons en niet tot bewustzijn komt, blijven we de noden van het authentieke kind en het licht van ons ware bewustzijn negeren in ons volwassen leven. We stellen als het ware ons pure zelf telkens weer teleur omdat we onze innerlijke kracht blijven verbergen achter: Ik mag er niet zijn, Ik mag niet ontvangen, Ik ben niet ok, Ik ben niet vrij enzovoorts. Dit heeft het effect dat we ons steeds zwaarder gaan voelen en teleurstelling gaan ervaren over het leven. Dit gaat zijn tol eisen en brengt diepe schaduw reacties teweeg: “ Het heeft toch allemaal geen zin” en “ Het gaat nooit meer goed komen” of: “Ik haat het leven/iedereen” .
Het is dus van levensbelang voor ons eigen geluk dat we deze schaduw stem, en alle andere innerlijke delen leren zien en ermee leren te werken. We kunnen zo de bevroren pijn transformeren en loslaten en ons helemaal veilig voelen in ons eigen lichaam. Ook emoties zullen dan veilig voor ons zijn omdat we weten dat voelen in wezen ongevaarlijk is en levensenergie vrij maakt.
Hoe komt het nu dat we in deze situatie zijn belandt?
Onze ouders waren zelf gewond en niet perfect. het gezin was misschien best ideaal maar ook niet optimaal. We maken in een gezin vaak veel leed mee wat in feite al als “ gewoon “ wordt gezien. En in het geval dat je er helemaal alleen voor stond: met stief- of adoptieouders heb je veel van je verdedigingsmechanismen aan moeten spreken. En dat is ergens maar goed ook, dat dat is gelukt. Dat we er in geslaagd zijn ons te beschermen tegen al te veel pijn is ook een kracht. Zouden we daar niet in geslaagd zijn, dan worden we nog meer beschadigd. Een persoonlijkheidsstoornis of erger als gevolg.
Ook staan we als kind al te vaak tussen onze ouders in, om op te vangen wat onze ouders aan elkaar niet konden geven.
Als kind absorberen we als het ware de onverwerkte en verwerkte staat van zijn van onze ouders en broertjes en zusjes. We dragen pijn die niet de onze is, maar kunnen als kind daar nog geen onderscheid in maken.
Ons vermogen om goed op onszelf en een situatie te reflecteren is nog onvolgroeid. We trekken ons de mankementen van onze ouders persoonlijk aan en identificeren ons ermee als kind.
Wat is trauma?
Dit zijn in feite alle momenten waarop je niet werd geholpen een emotie te verwerken, begrijpen of/en plaatsen in de context van een situatie. De emotie blijft dan onderbelicht en onverwerkt. Binnen innerlijk kind therapie kom je er op een liefdevolle wijze achter hoe jou kind delen in elkaar steken. En krijg je er steeds beter zicht op hoe je de volwassen stem van het nu kan verbinden met het bewustzijn van je ware zelf. Alle innerlijk gekwetste delen mogen hun energie vrijmaken van angst en spanning. In werkelijkheid bestaat er dus niet iets zoals een letterlijk innerlijk kind. Het zijn sporen van de bevroren pijn, angst boosheid of verdriet in ons.
Het innerlijk kind in een volwassen mens
Dit kan heel verwarrend zijn. Je ervaart hierdoor verschillende problemen die in feite allemaal terug te voeren zijn op innerlijk kind kwetsuren en innerlijk kind verdedigingsmechanismen.
Herken je jezelf in 1 of meerdere dingen?
Dan kan het zijn dat je nog kwetsuur van het innerlijk kind in je draagt.
- Heel kritisch zijn naar jezelf en/of anderen
- Jezelf of anderen pijn willen doen
- Onderhuidse boosheid voelen
- Angst om boosheid te uiten
- Onvervuld voelen
- Moeilijk contact kunnen maken met anderen
- Hechtingsproblemen
- Angst om er te zijn en verantwoordelijkheid te nemen
- Seksuele problemen
- Geen doel (durven) hebben in het leven
- Wispelturig zijn in keuzes en contact
- Streng voor jezelf zijn
- Pijn willen overstijgen door daadkracht en dingen doen
- Moeilijk kunnen voelen
- En zo zijn er nog heel veel dingen meer.
Kun je je innerlijke kind helen?
Ja! Dat kan. Door er bewust aandacht aan te gaan schenken wat mogelijk is in een innerlijk kind therapie weekend. In zo een weekend maken we gebruik van verschillende oefeningen die jou in contact brengen met de gedachten en overtuigingen van het innerlijk kind. En krijg je inzicht in de verschillende deel stemmen zoals de innerlijke criticus en je verdedigingsmechanismen tegen pijn. Door de liefdevolle en vakkundige begeleiding kun je contact maken vanuit de volwassene in jezelf met al deze delen. We werken met delendialoog, schaduwwerk, visualisaties, character dynamics en inner grounding therapie, proceswerk lichaamswerk en ademwerk.
Voor wie is dit weekend bedoeld?
Voor iedereen die de roep voelt om meer te weten te komen over het innerlijk kind en wil helen vanuit het hart. - Jacqueline Ananya Snelder
Wanneer? van 6-8 december 2019 in Centrum de Bron, Nijeholtpade